De Velowalker.
Je kent het wel, het gevaarte wat schrijftolken meezeulen zodat zij ook buiten en al staande kunnen tolken, bij excursies en wandelingen.
Ik neem jullie mee in de queeste naar deze heilige graal, a la Renée.
Ik zal dat varkentje zelf eens even wassen.
Juli 2020
Hoera! Ik ben afgestudeerd. Collega Marie* heeft de zoektocht al lang en breed doorlopen en kan tegen betaling een walker maken. Maar ze heeft ook een doe-het-zelf instructie online staan. Ik ben zo technisch als een aardappel maar eveneens eigenwijs. Bovendien heb ik nog
€ 500,- op mijn (enige) rekening staan. Dus ik zal zelf dat varkentje zelf eens wassen.
Het onderdeel ‘schootlaphouder’ vind ik niet op de site van Ikea. Uit de plaatjes van collega’s maak ik echter op dat een snijplank voldoet. De eerste blijkt te dun voor de harpsluitingen dus ik koop een tweede, van hout. Lekker rustiek. Helaas zijn de sluitingen nu te dik. Met bord en al naar Laurens ijzerwaren resulteert in harpsluitingen geschikt om een vrachtschip mee aan land te hijsen. Na het boren van 3 gaten in de hoeken splijt ik met mijn 4e de plank in stukken.
September 2020
Welke babydrager moet ik nu hebben? Het merk Chico is nergens meer te vinden. Na uren schiften door Marktplaats weet collega Andrea me te vertellen dat een Stokke Mycarrier ‘buik- en rugdrager’ goed is, alleen buik kan ook. Haar versie zou compacter zijn dan die van Marie en heeft een houder op klem. Ik word geen wijs uit het enorme aanbod aan RAM mount tablethouders met bijbehorende schroefjes en moertjes, dus dit klinkt me als muziek in de oren. Helaas is elke klemversie uit de handel genomen, ook in de VS en op Alibaba.
Ook heeft Andrea de hoeken van de plank anders bevestigd dan Marie. Ik probeer het te ontcijferen en app haar:
“Als ik het goed zie, zie ik een d-ring of schuifpassant (aan het band) waaraan een karabijnhaak vastzit die weer vastzit aan een harpsluiting aan het bord. Maar hoe kan het dat die karabijnhaak zo mooi in het midden valt van de d-ring?”
Daarop verwijst ze mij naar de schoenmaker. Die weet alles. Ze beveelt de Windows Surface tablet aan om het gedoe met verloopstukjes te vermijden, maar dat zit voorlopig écht niet in het budget.
Via Marktplaats weet ik een Stokke babydrager te bemachtigen. Ik heb alles bij elkaar een uur of vier gestudeerd op de internetfoto’s van al mijn walkende collega’s. Daarbij heb ik inmiddels iedere denkbare gesp en riem in mijn assortiment. Ik doe de drager om, leg een gespje hier en een spanband daar, knip en naai in gedachten alsof ik een 1000 stukjes legpuzzel deed. Werkelijk géén idee.
Oktober 2020
Ik druip af naar de Leusdense schoenmaker. Die ziet me komen, hoor. Met mijn babytuigje aan en een tas vol gespen en band, waarvan er niet één geschikt. Ik heb nog nooit iemand zo vertwijfeld zien kijken. “Wat zeg je dat je wilt?”
Gelukkig houdt hij van een uitdaging, dus word ik van alle kanten opgemeten. Maar liefst drie keer moet ik terugkomen om behangen te worden, stofjes aan elkaar te branden met aanstekers, enzovoorts. Hij met zijn tong uit de mond, achter mij een rij klanten, alsmaar langer en rustelozer: wat doet dat gekke wijf daar met die snijplank?
De schoenmaker ziet me komen met mijn babytuig. "Wat zeg je dat je wilt?"
Helaas wil de schoenmaker niets weten van de babydrager dus heb ik ten slotte iets dat op een Velowalker lijkt, maar niet zo stabiel voelt. Ook moet ik me in bochten wringen om er in te komen. Een beetje comfort lijkt me wenselijk, dus knip ik na weer de nodige vruchteloze overpeinzingen op de gok wat band af en naai er de babydrager aan. Let wel: alles heeft na de schoenmaker driekwart jaar in een hoek op tafel gelegen onder het mom van:
“Het is winter. Wie wil mij nu aanvragen? Ik kan toch niet fatsoenlijk typen onder de 20 graden door verstijfde vingers. Misschien krijg ik nog een liefdesleven met een handige Harry die dit klusje in vijf minuten klaart”.
Ik wist natuurlijk dondersgoed dat ik met hangende pootjes naar collega Marie moest dus ik stelde uit tot het laatste moment. En dan is er nog de cognitieve ‘sunk cost’ bias. Al die moeite voor niks? Dacht het niet!
Augustus 2021 en u begrijpt: de Velowalker is compleet mislukt. Ik heb een babydrager die deels gedraaid en inconsistent is vastgenaaid aan een heel ander soort band met opzichtige zigzagsteken die ik niet meer fatsoenlijk in hoogte kan verstellen.
Op naar Marie, alwaar ik opgelucht kan ademhalen omdat er een einde zal komen aan deze lijdensweg. Het zouden nog spannende weken worden, aangezien Marie nog met vakantie gaat en ik op 7 én 8 oktober mijn eerste officiële opdrachten heb.
Uiteindelijk is driemaal scheepsrecht: één keer moet ik langs voor het bestellen en opmeten, één keer voor het ophalen van de Velowalker en één keer voor het ophalen van de doorzichtige tablettasjes voor als het regent. Dan blijven mijn klanten in ieder geval droog. Ik niet, want de doorzichtige scooterponcho van Alibaba is geenszins op tijd, maar één ding is zeker: ook al gaat alles mis, het zal mooi weer worden!
Lees hoe het afloopt in deel 2 vanaf 1 januari 2021.
* Namen en bepaalde details zijn gefingeerd. Waar nodig is toestemming gevraagd aan betrokkenen voor publicatie.
